Eerste toespraak gezaghebber John Soliano

Alles in het leven gebeurt op het juiste moment. Er is een tijd om te planten, een tijd om te groeien en een tijd om te oogsten. Elke fase in je leven bereidt je voor op de volgende fase.

Beste genodigden, familieleden, dierbaren, leden van de pers en medeburgers.

Ik wil jullie meenemen naar 33 jaar geleden, toen ik als jongeman van nauwelijks 19 jaar samen met mijn familieleden op de airport stond, net voordat ik in het KLM-vliegtuig zou stappen om mijn geboorte-eiland te verlaten om in Nederland te gaan studeren. Met de steun van mijn familie en de boodschap van mijn oma dat hard werken altijd resultaat oplevert, heb ik beloofd dat ik terug zou keren om mijn eiland te dienen. Na mijn studie ben ik teruggekeerd!

Ondertussen zijn wij ruim 28 jaar verder. Ik heb in diverse functies gewerkt bij verschillende private en publieke organisaties. Ook vrijwilligerswerk heb ik gedaan bij meerdere stichtingen in alle sectoren van onze samenleving, zoals onder andere ouderenzorg, opvang voor mensen met een beperking, cultuur, sociale hulpverlening en verschillende andere organisaties.

Ik heb geluk gehad leiders met visie te ontmoeten die mij zelfvertrouwen hebben gegeven en de ruimte voor zelfontplooiing, waardoor ik kon groeien als persoon en in mijn werk, en het nodige vertrouwen kon opdoen om nieuwe horizonten te verkennen.

De afgelopen jaren, en met ons eiland in een nieuwe staatkundige relatie in het Koninkrijk, heb ik hetzij bewust of onbewust, met enige regelmaat de rol van de in functie zijnde gezaghebbers geanalyseerd tijdens gebeurtenissen op ons eiland. Bij meerdere gelegenheden heb ik mij afgevraagd, of hierover van gedachten gewisseld met mijn vertrouwenscirkel, hoe ik het een en ander zou aanpakken in die situaties als ik gezaghebber zou zijn. Ik geloof dat ik en de mensen om mij heen, ons onbewust aan het voorbereiden waren voor dit moment! Het moment om verantwoordelijkheid als gezaghebber te aanvaarden en een nog veel grotere bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van ons eiland en haar inwoners.

Bonaire, een eiland in volle ontwikkeling, sterk en weerbaar!

De explosieve groei van ons eiland in de afgelopen jaren heeft veel betekend voor onze sociaal-economische ontwikkeling, maar heeft ook gezorgd voor verschillende uitdagingen:

  1. Het functioneren van het eilandbestuur;
  2. Het samenlevingsgevoel binnen onze gemeenschap in de ruimste zin van het woord.

De uitdagingen in het functioneren van het bestuur

Goed bestuur, een begrip dat met de tijd verandert! De laatste 14 jaar hebben wij vastberaden stappen gezet in de goede richting op dit gebied, maar wij zijn ons tevens bewust van het feit dat wij nog een lange weg moeten afleggen. Goed bestuur houdt veel meer in dan enkel het opvolgen van regels.

Goed bestuur omhelst ook een voorbeeldig gedrag, en vertrouwen geven en ontvangen op basis van wederzijds respect!

Dit zijn de essentiële waarden, wanneer het gaat om effectieve relaties en de samenwerking die nodig is om de gewenste resultaten te bereiken voor alle betrokkenen.
Respect zorgt voor een cultuur waar mensen zich gewaardeerd en gehoord voelen. Dit is van essentieel belang voor de intermenselijke betrekkingen op ons eiland en in het Koninkrijk.

Voor mij als gezaghebber is het fundamenteel om deze waarden te versterken, zowel binnen het ambtelijk apparaat als binnen onze samenleving.

Laat elk van ons die hier in deze zaal zit en allen die naar mij luisteren, ons eraan verbinden om vanaf vandaag een niveau van leiderschap te laten zien, waarbij inclusie, erkenning van talenten en samenwerking centraal staan. Laten wij ons richten op een continue ontwikkeling van Bonaire voor onszelf, voor onze kinderen en voor de kinderen van onze kinderen.

Laten wij onze mensen empoweren om optimaal gebruik te maken van het schaarse menselijke kapitaal waarover wij als eiland beschikken. De private en de publieke sector moeten samen de juiste voorwaarden scheppen, zodat dit kan plaatsvinden! Dit betekent onder andere dat er gezorgd moet worden voor een werkplek waar er sprake is van veiligheid en integriteit, dat er geschikte tools ter beschikking gesteld worden om optimaal te kunnen functioneren en dat er een solide werkplek gecreëerd wordt, waar professionele ontwikkeling het doorlopend doel is.

Met dit doel dat wij voortdurend voor ogen hebben, moeten wij als eilandbestuur het goede voorbeeld geven en een visie uitdragen die  door het ambtelijk apparaat als geheel gedragen wordt. Als gezaghebber zal dit één van mijn voornaamste aandachtspunten zijn.

Wij leven in een tijd van verandering, waar het individualisme in onze samenleving opkomt. Dit is ook merkbaar in de politieke en bestuurlijke context. Het vreedzaam samenleven, empathie en compassie vormen de basis van een gezonde en sterke samenleving. Een samenleving die een sfeer creëert die ons geluksniveau veel verder omhoog tilt. Iets dat  ik zeker weet, is dat de leiders binnen onze samenleving de toon zetten, als het gaat om gedragsnormen zoals vreedzaam samenleven, empathie en compassie.

De uitdagingen met betrekking tot het vreedzaam samenleven

Ik heb net ‘onze mensen’ genoemd. Wie zijn onze mensen? Mijn definitie van onze mensen is: die individuen in onze samenleving die op hun manier op positieve wijze bijdragen aan de ontwikkeling van Bonaire. Daarbij maakt het niet uit om wat voor leeftijd, nationaliteit, geslacht of godsdienst het gaat.

In tijden van verandering hebben wij als mens de neiging om hoge muren op te trekken om mijzelf – het individu –, of ons – mijn groep –, te beschermen tegen de anderen. Gezien het tempo waarin veranderingen zich voordoen en de complexiteit van de hedendaagse wereld, dus ook hier op Bonaire, kunnen wij dagelijks kennis nemen van het zoveelste conflict van “wij tegen zij”. Ik doe een beroep op iedereen, vooral op de leiders binnen onze samenleving, om gezonde discussies te voeren over beleid of beleidswijzigingen die nodig zijn om welzijn en geluk voor alle inwoners van Bonaire te creëren. Laten wij de fuik van antagonisme en polarisatie niet binnenlopen, waarbij wij groepen in onze samenleving beschouwen als de oorzaak van onze problemen...

10-10-10 heeft belangrijke ontwikkelingen gebracht op sociaal-economisch gebied en op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg en justitie en veiligheid. Hierdoor is onze bevolking gegroeid en daarmee helaas ook het gevoel van wij en zij. Ik doe een beroep op onze leiders en onze samenleving in zijn totaliteit om ons te verenigen om onze uitdagingen het hoofd te bieden, waarbij wij uitgaan van onze kracht en weerbaarheid als samenleving, altijd met liefde en respect voor elkaar. Als gezaghebber heb ik de verantwoordelijkheid om voorop te lopen en deze ontwikkeling van dichtbij in het oog te houden en waar nodig in te grijpen.

Natuurlijk zijn er veel meer thema’s in onze samenleving die aandacht verdienen, maar mijn eerste woorden zijn vandaag gericht op ons gevoel van patriottisme en het vreedzaam samenleven, dat de basis vormt waarop wij ons op een gezonde manier als eiland kunnen blijven ontwikkelen.

Ik wil eindigen met de Bonairiaanse samenleving te bedanken voor de steun, de goede wensen, de adviezen en zelfs de waarschuwingen die ik de afgelopen weken heb mogen ontvangen. Deze woorden hebben mij vervuld en vervullen mij nog steeds met de kracht en zekerheid die nodig zijn om met jullie steun deze verantwoordelijkheid te dragen.

Een woord van dank gaat uit naar de vertrouwenscommissie die tot taak had om een nieuwe gezaghebber voor Bonaire te kiezen, voor hun werk en voor hun vertrouwen in mijn persoon. Ook alle leden van onze Eilandsraad, ons Bestuurscollege en onze Eilandsecretaris en zijn team wil ik bedanken voor de steun die ik van hen heb ontvangen.

Omdat ik op school goed heb opgelet en mijn leraar Oleana weer tegengekomen ben in zijn hoedanigheid van gezaghebber, heb ik een warme overdracht mogen ontvangen en het gevoel dat waarnemend gezaghebber Oleana niet alleen ambtelijke informatie wil overdragen, maar meer nog wil hij dat ik succesvol ben in datgene wat ik doe. Nolly, graag wil ik jou van harte bedanken en ook je echtgenote Ann.

Last but not least, (en gezien de tijd op het programma zal ik dit kort houden en geen namen noemen) wil ik onze Schepper danken, mijn gezin, mijn ouders, mijn broers en zussen, mijn schoonmoeder en schoonvader en in het bijzonder mijn vrouw en mijn drie kinderen die mij elke dag opnieuw ondersteunen en inspireren om een beter mens 
te zijn, een betere echtgenoot en een betere vader... Elke dag opnieuw groei ik hierin. Zonder jullie ondersteuning zou ik hier vandaag niet staan.

Voor mij is het een grote eer om als gezaghebber in dienst te staan van mijn eiland. Mijn missie als professional is om mijn eiland te dienen en alleen met jullie steun kan ik hierin slagen!

Gezaghebber John Soliano