Mijn naam is Aisha

‘Ik voel zoveel woede in mij. Het is oncontroleerbaar en soms spat het ineens naar buiten. Dan wil ik pijn doen en alles vernietigen wat op dat moment in de weg staat!’

Ik ben seksueel misbruikt. Het begon toen ik ongeveer een jaar of 5 was. Een familielid was de dader maar later ook huisvrienden van mijn ouders. Het misbruik heeft meerdere jaren geduurd. Mijn ouders wisten er niks vanaf en ik heb het ze nooit durven vertellen.
En wat heeft het nu nog voor zin om het ze te gaan vertellen… het is gebeurd en er is niets meer aan te veranderen. Inmiddels ben 21 en woon ik op mezelf. Vrienden maken vind ik moeilijk. Ik ben en ik voel mij vaak alleen.

Een tijdje geleden kreeg ik hele erge ruzie met mijn vriend en toen ging het mis. Razernij nam het van me over en ik kon me niet meer inhouden. Het werd zwart voor mijn ogen en ik viel hem aan. We raakten slaags, en dat ging er hard aan toe. Ik heb hem ernstig verwond en ook ik had blauwe plekken. Het was verschrikkelijk. Ik was geschrokken maar ook heel erg woedend.

‘Boos op hem, op mijn ouders, op mijn broers en zussen en vooral boos op mijzelf. Ik ben iedereen tot last, ik stel niks voor en ik veroorzaak alleen maar problemen.’

Ik wil het zo graag goed doen, maar ik weet echt niet hoe. Uiteindelijk was er gelukkig iemand die zag dat het niet goed met mij ging. Die persoon vroeg aan mij waar mijn blauwe plekken vandaan kwamen en ze vroeg of ik hulp nodig had. Ik wist dat ik iets aan mezelf moest veranderen als ik uit deze nare situatie wilde komen, dus zei ik: ”Ja, ik heb hulp nodig”. Samen zochten we naar de juiste hulpverlening. Ik kwam terecht bij meldpunt Guiami en aan de maatschappelijk werker heb ik alles verteld. Het was heel erg moeilijk, maar ik wilde het. Het was zo’n opluchting dat ik mijn verhaal met iemand die ik kon vertrouwen eindelijk kon delen. Samen met de maatschappelijk werker ben ik gaan onderzoeken wat ik wil en wie ik wil zijn. Er zijn momenten geweest waarin ik dood wilde en dat ik geen uitweg meer zag. Ik heb geleerd om deze heftige emoties niet voor mezelf te houden, maar te delen met mijn maatschappelijk werker en ook met iemand van Mental Health Caribbean. Zij hebben mij goed geholpen.

Eigenlijk kan je zeggen dat zij voor mij een ladder hebben gebouwd. Het is aan mij om op die ladder te stappen en uit het dal te klimmen. Het is een lange ladder, maar elke keer kom ik een stukje verder. Soms val ik, maar de ladder blijft staan en ik hoef er alleen maar op te klimmen.

Meldpuntfunctionaris van Guiami

Een werkgever maakte zich zorgen over een  jonge medewerker. Het viel de leidinggevende op dat de jonge vrouw  zich niet veilig voelde en sombere gedachtes had. De vrouw gaf toestemming om contact met ons op te nemen waarop ik direct een afspraak heb gemaakt.

In ons eerste gesprek heb ik uitgelegd dat alles wat we samen bespreken vertrouwelijk wordt behandeld en dat ik met niemand over haar situatie zal praten, zonder haar toestemming. Ik legde ook uit dat ik samen met haar ga kijken naar haar veiligheid en hoe we er samen voor kunnen zorgen dat het veiliger wordt en dat ze zich veiliger gaat voelen.

Zij sprak en ik stelde vragen, maar vooral was ik aan het luisteren. Ik zag de pijn en het verdriet in haar ogen. Ik voelde de machteloosheid en het verlies van controle door alles wat zij heeft mee moeten maken. Ik zag angst en schaamte. Schaamte voor wie ze was geworden en angst voor wat er zou komen.

Ze zei dat ze er niet meer toe deed en dat ze beter dood kon zijn.
“Wil je echt dood of zou je willen dat al je problemen weg waren?” was mijn vraag.

We spraken meerdere keren over haar leven, over haar angsten en over wat zij nu op dit moment nodig heeft om veilig te blijven en zich veilig te voelen. Natuurlijk spraken we ook over wat haar blij maakt en over wat haar dromen zijn. Soms dronken we ergens een kopje koffie of we maakten een wandelingetje. 

Vanwege de ernst van haar problemen en alles wat zij in haar leven heeft mee moeten maken, adviseerde ik haar om met een psycholoog te praten. Samen gingen we naar de huisarts. Vanuit de huisarts werd zij doorverwezen naar MHC en later ook naar maatschappelijk werkers binnen Akseso. Zo werkte zij stap voor stap aan haar proces.  Een lange weg met ups en downs.

Advies- en meldpunt Guiami screent veiligheid en onderneemt samen met de cliënt stappen in het weer veilig voelen en veilig zijn. Soms biedt Guiami mannen, vrouwen en kinderen een veilige plek of een time-out. Elke situatie is anders en elke situatie vraagt een andere aanpak.